Portretfotografie, maar net even anders

Je hebt ze vast wel eens gezien. De smoelenboeken op een website van een bedrijf of organisatie. Een serieuze blik, soms met een lach, allemaal recht in de lens kijkend. Het ziet er vaak suf en oubollig uit. Het hoeft allemaal niet zo serieus. Naar mijn idee krijg je een betere foto wanneer je mensen niet in de lens laat kijken; “je kijkt als het ware even mee met het model.” Door jouw model niet in de lens te laten kijken ontstaat er een klein stukje spanning in de foto wat je met een “in de lens kijk foto” niet haalt. De foto wordt naar mijn mening een stuk overtuigender en interessanter.

Fotoshoot RCH

Voor RCH, een detacheringsbureau, hebben we foto’s mogen maken voor hun nieuwe smoelenboek. Voor deze shoot hebben we de modellen gevraagd voor de camera te gaan staan, een favoriete kant op de kijken en de persoon naast de camera aan te kijken, een punt op te zoeken, te lachen of serieus te kijken. Door het model niet in de lens te laten kijken ontstaat er meer een verhaal. Het beeld wordt dynamisch, interactief en “echter.” We doorbreken hiermee de standaard van het smoelenboek.

Zie hier een tweetal voorbeeld van voor en na de aanpassing van het smoelenboek.

Gebruik flitsbox

Tijdens de fotoshoot hebben we gebruik gemaakt van één flitsbox. Ik vind het vaak heel gaaf om met zo weinig mogelijk middelen toch een interessant en goed eindresultaat neer te zetten. Ik probeer ook vaak alle aandacht naar het model te laten gaan in plaats van bezig te zijn met alle techniek. Tuurlijk is de techniek belangrijk, maar het model belangrijker. Met het gebruik van een flitsbox kan je bijvoorbeeld de sfeer laten veranderen en/of het gezicht van het model mooier uit laten komen.

Zie hier het resultaat: